دیتا سنتر گوگل چگونه کار میکند؟

دیتا سنتر گوگل چگونه کار میکند؟

دیتا سنتر های گوگل مکان هابی برای جمع آوری , تحلیل و پردازش داده های کاربران در دنیای اینترنت هستند.

دیتا سنترهای گوگل مغز اینترنت هستند . در دنیا گوگل 90 مرکز دیتا سنتر قرار داده است.

دیتا سنتر های گوگل چگونه کار میکنند؟

دیتا سنتر های گوگل از اهمیت بالای امنیتی برخوردار هستند , به دلیل همین موضوع فقط درصد کی از کارمند های گوگل اجازه دسترسی به آنهارا دارند.

دیتا سنتر های گوگل به صورت24 ساعت در هفت روز هفته میبایست روشن و آماده به کار باشند.

مراکز داده گوگل، مراکز داده بزرگی هستند که گوگل برای ارائه خدمات خود از آنها استفاده می کند, که درایوهای بزرگ ، گره های کامپیوتری سازماندهی شده در راهروهای قفسه ها را ترکیب می کنند , شبکه داخلی و خارجی , کنترل های محیطی (عمدتا کنترل سرمایش و رطوبت) , و نرم افزار عملیاتی (به ویژه در مورد تعادل بار و تحمل خطا).

هیچ اطلاعات رسمی در مورد تعداد سرورها در مراکز داده گوگل وجود ندارد,اما گارتنر (شرکت پژوهشی تحقیقاتی در آمریکا ) در گزارشی در جولای 2016 تخمین زد که گوگل در آن زمان 2.5 میلیون سرور داشت. این عدد با افزایش ظرفیت شرکت و به روز رسانی سخت افزار خود در حال تغییر است

سخت افزار اصلی (حدود 1998) که توسط گوگل در زمانی که در دانشگاه استنفورد قرار داشت استفاده می شد شامل:

Sun Microsystems Ultra II با دو پردازنده 200 مگاهرتز و 256 مگابایت رم. این ماشین اصلی برای سیستم اصلی Backrub بود.
سرورهای دوگانه پنتیوم II با فرکانس 2 × 300 مگاهرتز که توسط اینتل اهدا شده بود، شامل 512 مگابایت رم و هارد دیسک 9 × 10 گیگابایت بین این دو بود. جستجوی اصلی روی اینها بود.
F50 IBM RS/6000 اهدایی توسط IBM، شامل 4 پردازنده، 512 مگابایت حافظه و هارد دیسک 8 × 9 گیگابایت است.
دو جعبه اضافی به ترتیب شامل 3 × 9 گیگابایت هارد دیسک و 6 × 4 گیگابایت هارد دیسک درایو (حافظه اصلی برای Backrub) بود. اینها به Sun Ultra II متصل شدند.
جعبه گسترش دیسک SDD با درایوهای هارد دیسک 8 × 9 گیگابایت دیگر که توسط IBM اهدا شده است.
جعبه دیسک خانگی که شامل 10 × 9 گیگابایت هارد دیسک SCSI بود.

 

 

سخت افزار تولید:

از سال 2014، گوگل از نسخه بسیار سفارشی شده لینوکس دبیان استفاده کرده است. آنها از یک سیستم مبتنی بر کلاه قرمزی به تدریج در سال 2013 مهاجرت کردند.

هدف سفارشی‌سازی خرید نسل‌های CPU است که بهترین عملکرد را به ازای هر دلار ارائه می‌دهند، نه عملکرد مطلق. نحوه اندازه‌گیری این امر مشخص نیست، اما احتمالاً هزینه‌های جاری کل سرور را در بر می‌گیرد و مصرف انرژی CPU می‌تواند عامل مهمی باشد. سرورها از سال 2009 تا 2010 متشکل از سیستم‌های باز سفارشی شامل دو پردازنده (هر کدام با چندین هسته )، مقدار قابل‌توجهی RAM که روی 8 اسلات DIMM پخش شده بود و حداقل دو عدد سخت SATA را در خود جای داده بود. درایوهای دیسک از طریق یک منبع تغذیه غیر استاندارد با اندازه ATX متصل می شوند. سرورها در بالای صفحه باز بودند تا سرورهای بیشتری بتوانند در یک رک قرار بگیرند. با توجه به CNET و کتابی از جان هنسی، هر سرور یک باتری 12 ولتی جدید برای کاهش هزینه‌ها و بهبود بهره‌وری انرژی داشت.

طبق گفته گوگل، توان الکتریکی عملیات مرکز داده جهانی آنها بین 500 تا 681 مگاوات است. قدرت پردازش ترکیبی این سرورها ممکن است از 20 تا 100 پتافلاپ در سال 2008 رسیده باشد.

ارسال پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.